Miesiąc: kwiecień 2018

Pokrzywa – roślina, której występowanie w naszym klimacie jest bardzo rozpowszechnione. Znana jest w medycynie ludowej od bardzo dawna, jej cenne młode liście wykorzystywano na wiele sposobów. Moja babcia dodawała posiekaną pokrzywę do jedzenia dawanego młodym kaczuszkom. Oczywiście dla zdrowa i siły. Dziadek, natomiast, był wielkim entuzjastą pokrzywowego naparu. Do niedawna próby kupienia wiązki pokrzyw na krakowskich targach kończyły się niepowodzeniem. Dlatego odkryłam w podkrakowskich dolinkach jurajskich kilka wspaniałych „plantacji”, z których w okresie wiosenno-letnim regularnie korzystam. Chociaż niedawno widziałam też zieloniutkie, postrzępione pęczki leżące na targowych stołach. Jakie cenne właściwości ma to parzące ziele? Występujące w liściach pokrzywy związki czynne to przede wszystkim chlorofil – doskonały składnik występujący w zielonych częściach roślin, nazywany „zieloną krwią” - ze względu na budowę chemiczną przypominającą ludzką hemoglobinę i w podobny sposób działający (transportujący tlen w organizmie). Chlorofil zwiększa ochronę organizmu przed wolnymi rodnikami, dzięki swojemu działaniu antyoksydacyjnemu. Ponadto wykazuje też właściwości alkalizujące organizm, detoksykujące i regulujące. Jednak o właściwościach chlorofilu należałoby napisać osobno… Co zawiera pokrzywa? Stanowi źródło mikroelementów...

Dla części osób dieta wegetariańska jest przejawem ważnych przekonań etycznych, dla innych wyborem związanym głównie ze zdrowiem. Właściwie można stwierdzić, że każda osoba ma w tej kwestii zindywidualizowany pogląd, a tożsamość wegetariańska jest wielowymiarowa i niepowtarzalna dla każdej jednostki. Ostatnio ukazał się bardzo ciekawy arykuł dotyczący tego zagadnienia autorstwa Daniel'a L.Rosenfel’a i Anthony'ego L.Burrow’a „The unified model of vegetarian identity: A conceptual framework for understanding plant-based food choices” tutaj. Łączy on psychologiczne teorie tożsamości z badaniami nad wyborami żywieniowymi związanymi z wegetarianizmem. Celem badania było uzyskanie szerszego wglądu w to, jak ludzie rozumieją siebie i swoje wybory żywieniowe. Nie mniej jednak, niezależnie od indywidualnego podejścia, dobór składników odżywczych zawsze wymaga staranności oraz świadomości. Zwłaszcza w połączeniu sportu i diety roślinnej. Badania wykazują, że sposó odżywiania wykluczający mięso nie wpływa negatywnie na zdrowie i wydajność. Ponadto wiele osób uprawiających sport docenia zalety wegetarianizmu, a nawet weganizmu. Przełomowa książka dla sportowców wykluczających mięso z jadłospisu to, w moim odczuciu, autobiografia legendarnego ultramaratończyka Scotta Jurka „Jedz i biegaj”,...